De nieuwste blogs
Laat trauma sporen na in je lichaam? Kan een gebeurtenis uit het verleden zijn tentakels naar het nu uitstrekken en in het heden macht over je uitoefenen?
Het kan wel zo aanvoelen. Op momenten dat je verstijft, bevriest, dissocieert. Dan word je overvallen door een fysieke sensatie van stress en verkramping. Alsof je lichaam met je aan de haal gaat. Het idee dat indringende ervaringen op een of andere manier worden opgeslagen in je lichaam kan zo bezien logisch klinken. Trauma is dan een soort beschadiging die je in het verleden hebt opgedaan, en die maakt dat je in het heden automatisch op een beperkte manier reageert op een bepaalde trigger. Vaak in de vorm van een vlucht-, vecht- of bevriesrespons.
Opgeslagen...?
In deze manier van kijken kunnen de verschrikkelijke dingen die je hebt meegemaakt dus onderdeel worden van wie je bent. En kunnen die ervaringen uit het verleden bepalen hoe jij je in het heden voelt. Net zo lang totdat je de beschadiging geheeld hebt.
Maar ervaringen uit het verleden bestaan niet meer. Ze zijn er alleen als beelden, herinneringen, gedachten in je huidige denkwereld. Die beelden kunnen in het nu opgeroepen of geactiveerd worden dankzij de creatieve kracht van het denken. Het brein interpreteert op de automatische piloot wat er in het nu gebeurt. Daarbij grijpt het terug op conclusies die het eerder heeft getrokken. Het projecteert oude interpretaties op nieuwe situaties. Dat is een onbewust, dynamisch, creatief proces. Als een gebeurtenis in het nu als onveilig wordt geïnterpreteerd, volgt een automatische vlucht-, vecht-, of bevriesrespons.
... of in het nu gecreëerd?
De gebeurtenis uit het verleden kan zijn tentakels niet naar het heden uitstrekken. Hij heeft geen macht over je. Hij bestaat niet meer. Het is niet de gebeurtenis waar je last van hebt. Je hebt last van wat er in het heden in je denkwereld gecreëerd wordt. Dat weerhoudt je ervan om te zien dat je in het hier-en-nu veilig bent. Je hebt als het ware een dagmerrie. Je verkeert in de ban van vreselijke herinneringen. Die voelen niet aan als herinneringen, maar als realiteit. Omdat ze gepaard gaan met fysieke sensaties van stress, die het brein weer interpreteert als ‘er dreigt gevaar!’
Elke respons is menselijk
Hoe verschrikkelijk de dingen ook zijn die je hebt meegemaakt, ze zijn geen onderdeel van wie je bent. Ze zijn je overkomen, maar ze hebben je niet beschadigd. Ze kunnen alleen maar bepalen hoe je je in het heden voelt als jij ze die macht toekent. Daarmee wil ik niet zeggen dat het jou schuld is als je lijdt. Of dat je iets verkeerd doet als je lijdt. Je kiest net zo min voor je dagmerries als voor je nachtmerries.
Elke respons is menselijk. We kennen allemaal momenten waarop we het leven nemen zoals het komt. Dan reageren we met gezond verstand, wijsheid en veerkracht met wat er op ons bord ligt. En we kennen allemaal momenten waarop we ons overweldigend voelen door het leven zoals het op dat moment komt. Dan voelt wat we ervaren verkeerd, beangstigend, persoonlijk. Het lijkt dan te bepalen wie we zijn als persoon, hoe we ons gedragen en wat er in de toekomst gaat gebeuren. Dan schieten we in de illusie van controle, en vervallen we in beperkte, geconditioneerde responsen om onze gevoelens van onzekerheid te hanteren.
Verruimd bewustzijn
Het is menselijk om van tijd tot tijd in de ban te raken van de angstaanjagende creaties van het denken. Dan vernauwt ons bewustzijn zich, en dan lijden we. Dan ervaren we onszelf als kwetsbaar, behoeftig ikje. Dan zijn we geïdentificeerd met ons zelfbeeld. Met de persoon die we geloven te zijn. Afgescheiden van het geheel van het leven.
In werkelijkheid staan we nooit los van de bron. Ook niet op momenten dat we geloven van wel. Onze verkrampte emoties vertellen ons niets over wie we zijn. Of over onze toekomst. Ze vertellen ons alleen wat we daarover geloven.
Ervaringen komen en gaan. Je ware natuur komt en gaat niet. Het is je ‘zijn’. Het is wat er te ervaren is voorbij alle verhalen van ‘ik’. Het is je onvergankelijke, onveranderlijke spirituele essentie.
Je responsen herkennen
Je responsen definiëren niet wie je bent. Je hoeft niet bang te zijn voor je verkramping. Je kunt in elk moment een frisse start maken. Je kunt in elk moment iets nieuws en fris toelaten in je bewustzijn. Onrust kan plaatsmaken voor rust. Stress voor ontspanning. Angst voor vertrouwen. Onmacht voor veerkracht. Wat je ook hebt meegemaakt, meemaakt of zal meemaken. Je kunt loskomen van de identificatie met je responsen. Je kunt leren om ze te herkennen als creaties van het denken die vanzelf weer vervliegen als je er niet aan vasthoudt. Dan ontwaak je steeds sneller uit je dagmerrie. Om dan weer te kunnen ervaren dat je heel bent, en altijd heel bent geweest.
Binnen
de 3 principes vertellen we mensen over hoe gedachten emoties en
bewustzijn werken, dat alles er mag zijn. Dat we mogen voelen en alles
mogen laten doorstormen,
doorstromen wilde ik typen en ik maakte een typefout die waarschijnlijk
de bedoeling was. Want soms voelen emoties als stormen in ons,
misschien niet bij iedereen, maar bij mij zeker wel. Natuurlijk zijn we
onder al die modderstromen aan gedachten en gevoelens
heel, en zijn we niet deze emoties en gedachten. Soms lijkt het voor
mij alsof mensen zeggen dat het kennen van de werking van gedachten of
de menselijke ervaring voldoende is om dan maar geen stress meer te
hoeven voelen.
Teksten als 'neem afscheid van stress en angst' geven me dat gevoel. Maar als alles er mag zijn, betekent het ook, dat stress er mag zijn, en dat moeite en struggle er mag zijn. Je zou kunnen zeggen 'ja, ook dat is maar een gedachte dat je iets moeite noemt' wat wel klopt maar misschien ook wat erkenning verdient. Als alles er mag zijn dan kunnen we ondanks deze stormen en het weten dat we heel zijn, soms voelen dat we wat meer nodig hebben dan enkel dit weten, en zijn. In mijn beleving is dat vanuit wijsheid.
Emotie
regulatie is iets dat we leren van onze ouders, maar als je ouders je
dit niet hebben kunnen geven kan het een hele zoektocht zijn hoe je dat
moet doen.
Dan is het niet zo vanzelfsprekend dat je dat zomaar kunt. Je zou
kunnen zeggen 'Ja dat is dus maar net wat je gelooft' Maar daarmee
ontken je misschien wel wat iemand werkelijk voelt en kan er eigenlijk
misschien niet 'doorgestroomd' maar wordt er overheen
gestapt alsof deze emoties en gedachten er niet zijn. 'want het zijn
enkel maar gedachten' 'Want je bent immers al heel'. Als we de diamant
zijn en de moeilijk te reguleren emoties de modder, dan kunnen we geen
quickfix doen door opmerkingen als deze, dan
zijn ze als nagellak mooi glanzend over de modder...
We kunnen enkel
voelen in het moment welke kant we mogen gaan, soms moeten we misschien
wel deze opmerkingen gebruiken, soms niet. Eigenlijk denk ik dat we niet
zomaar statements kunnen maken al doen we
dat natuurlijk allemaal, inclusief mijzelf. Maar stel dat we zeggen
'alles is veranderlijk' dan moeten we dit toepassen op alles en dus ook
op het statement zelf, wat betekent dat 'het dus veranderlijk is dat
alles veranderlijk is' wat betekent dat er dingen
zijn die niet veranderlijk zijn. Das grappig toch. Dus als we zeggen
dat 'iedereen subjectieve waarheid heeft', betekent het automatisch dat
dit ook geld voor al onze eigen waarheden.
Dat betekent ook dat de 3 principes een subjectieve waarheid zijn, wat helemaal oke is. We zien allemaal als mens iets anders, en ook als 3 principe facilitators zien we allemaal wat anders, en dat is super mooi, want we hebben allemaal onze wijsheid en ervaringen. We zien allemaal een ander gedeelte van de diamant, of we zijn allemaal een vlakje van de diamant... (allemaal maar metaforische taal uiteraard) Via via hoorde ik dat de buitenlandse 3p community aardig wat voorwaarden heeft en je geen andere vorm van coaching mag gebruiken. Wat ik aardig grappig vind want dan zeg je 'alles inclusief, maar alleen de 3 principes zijn een werkende waarheid, of zoiets...'
Soms geeft mind de wijsheid in het moment dat het goed is om naar je verleden te kijken (en soms niet) Ook al vertellen de 3 principes dat er enkel nu is, en dat het verleden enkel in je gedachten bestaan. Ik ben dan ook heel dankbaar dat Angela met mij meeging naar Veldwijk (want het was echt wat in het moment wilde gezien) en dat wij samen konden staan op een plek waar ik heel veel traumatische ervaringen heb beleefd. Want als alles mag zijn, hoeven we ook niet weg te lopen als we voelen, dat we terug moeten kijken naar het verleden, momenten waar grote en intense pijn te voelen was, die toen nog niet gevoelt of doorgestroomd kon worden maar in een ander moment wel.
Afgelopen
week zou ik een worsteling noemen, de zin 'mag het makkelijk' was
totaal even niet van toepassing. Wat ook mooi is want dat is ook alles
inclusief,
en het is ook de erkenning voor alles inclusief om het zo te noemen. Ik
heb heel duidelijk gevoeld dat ik vanuit wijsheid iets meer nodig had
dan enkel maar doorstomen of zijn. Al voelde ik dat ik heel was en de
waarnemer was van dit alles, was het reguleren
van de emoties en spanning in het lichaam overweldigend. Vanuit
wijsheid kwam er in me op dat ik bachbloesemdruppels kon halen, terwijl
ik geen idee had wat dat was. Dat ik TRE-oefeningen kon doen, en EFT en
ademhalingsoefeningen. Ik zie het als wijsheid dat
we alle kennis die er is mogen gebruiken in het moment. De ene keer is
dit nodig, de andere keer dat, en soms niets. Niet als een truc, maar
gewoon omdat we voelen dat het de juiste beweging is. We zijn echt heel,
inclusief alles, we hoeven niet te graven
in het verleden, maar als t vanuit wijsheid komt is het oke. Je zult
het voelen. Als je voelt dat je yoga wilt doen, of ademhalingsoefeningen
of stress-release, mag dat ook allemaal. Ik ben heel open over mijn
verdriet of pijn, omdat ik denk dat het 'ECHT'
is. We hoeven geen schone schijn te houden, we hoeven helemaal niet
'makkelijk' te leven of 'stressvrij', (wat ik over het algemeen
natuurlijk wel doe😉)
want als het dan even niet zo voelt is het wel zo makkelijk en stressvrij als we dat gewoon mogen erkennen.
Rianne Levi
werkt als ervaringsdeskundige, 3 principe facilitator en IZR practitioner. Voor meer informatie is hier haar https://denkpunt.nl/